Połączenie ślizgowe płyt gk ma na celu powstanie kontrolowanego pęknięcia na styku dwóch różnych materiałów.
Mowa tu oczywiście o płycie gipsowo-kartonowej i masywnej ścianie.
Sucha zabudowa z wykorzystaniem płyt g-k, jest często spotykanym i stosowanym rozwiązaniem podczas budowy oraz remontu domu.
Jak każdy system – oprócz wielu zalet takich jak łatwość i szybkość montażu, płyty g-k mają też kilka wad. Jedną z nich jest zjawisko powstawania nieestetycznych pęknięć.
Mogą się one pojawić zarówno na łączeniach między samymi płytami, jak i na styku płyta-strop, płyta-ściana.
Aby temu zapobiec, starajmy się więc zawsze starannie wykonywać oraz szpachlować wszelkie spoiny, a na styku płyty ze ścianą warto zastosować sprawdzone rozwiązanie jakim jest połączenie ślizgowe z użyciem specjalnej taśmy.
Kiedy stosować połączenie ślizgowe do płyt gk?
Połączenie ślizgowe do płyt gk należy stosować w miejscach, w których dochodzi do styku materiałów o różnych właściwościach.
W wyniku różnej reakcji na wilgoć oraz panującą temperaturę, poszczególne materiały będą różnie “pracować”, co prowadzi z biegiem czasu do powstania pęknięcia.
Jest to zwłaszcza widoczne w miejscu, gdzie podwieszany sufit styka się ze ścianą.
Konstrukcja domu oraz konstrukcja podwieszanego sufitu będą się zachowywać zupełnie inaczej na wskutek panujących warunków.
Naturalne jest więc, że w tych miejscach pojawią się pęknięcia.
Mnie osobiście nie bardzo się to podoba, dlatego podczas wykańczania poddasza szukałem sposobów na to, aby było ich jak najmniej.
O ile w przypadku połączenia płyta-płyta, należy się przyłożyć i prawidłowo wykonać spoinę, o tyle w przypadku połączenia płyta-ściana, należy jeszcze zastosować odpowiednią taśmę przekładkową.
Rozwiązanie takie zastosowałem więc wszędzie tam, gdzie wykonywany przeze mnie podwieszany sufit stykał się z otynkowaną ścianą.
Taśma do połączeń ślizgowych
W sprzedaży dostępnych jest kilka rodzajów taśm do połączeń ślizgowych. Ja osobiście wybrałem samoprzylepną taśmę Rigips.
Taśma wykonana jest z polipropylenu z naniesionym klejem kauczukowym od wewnętrznej strony.
Cechą, która powoduje że taśma doskonale spełnia swoją rolę jest fakt, że jej powierzchnia pozbawiona jest adhezji.
Adhezja to jak wiadomo zjawisko przylegania powierzchniowych warstw dwóch różnych ciał.
W tym przypadku szpachla naniesiona na płytę nie będzie miała się do czego przyczepić, więc świadomie nie dopuszczamy do powstania połączenia pomiędzy dwoma różnymi materiałami.
W miejscu połączenia powstaje kontrolowane pęknięcie – rysa, którą należy wypełnić elastycznym akrylem.
Taśma ma szerokość 50 mm i sprzedawana jest w rolkach o długości 60 m.b.
Po wykonaniu spoiny wystającą część taśmy odcinamy ostrym nożykiem.
Obecnie można dostać nowe, ulepszone taśmy wykonane z woskowanego papieru.
W papierowej wersji klej jest naniesiony tylko na szerokości 11 mm. Tą część podkładamy pod płytę.
Reszta taśmy nie przykleja się do ściany. Zapobiega to zjawisku wulkanizacji taśmy.
Jak szpachlować połączenie ślizgowe?
Wykonanie połączenia ślizgowego nie było dla mnie specjalnie skomplikowane. Poniżej przedstawię w kilku krokach w jaki sposób ja wykonałem połączenie ślizgowe płyt g-k na poddaszu.
Pierwszą czynnością jest oczywiście zamocowanie profili ściennych UD.
Następnie po wykonaniu konstrukcji sufitu, ułożeniu wełny i montażu folii paroizolacyjnej, przystępujemy do przyklejenia taśmy.
Folię staram się tak docinać, aby jej końce nie zachodziły na ścianę. Osobiście używałem foli paroizolacyjnej Isover Vario KM Duplex, którą przyklejałem do ściany specjalnym klejem z tego systemu – Isover DoubleFit.
Dzięki temu mogłem tak dociąć brzegi folii, że pod profilem zostawało puste miejsce na przyklejenie taśmy ślizgowej.
W kolejnym kroku, ze ściany pod profilami usuwam z grubsza kurz i pył, aby taśma ślizgowa dobrze się trzymała powierzchni tynku.
Po przyklejeniu taśmy nadchodzi czas montażu płyt g-k podczas którego warto uważać, aby w momencie ich dosuwania do ściany nie zerwać taśmy ślizgowej. Nie zawsze się to jednak udaje, zwłaszcza kiedy płytę przykręcamy w pojedynkę.
Taśmę można oczywiście wkleić także później – po przykręceniu płyt, jednak na tym etapie jest to o wiele łatwiejsze i wygodniejsze.
Ważne jest, aby pozostawić kilkumilimetrową przerwę pomiędzy ścianą a płytą oraz aby krawędzie płyty były odpowiednio fazowane.
Kolejny etap to szpachlowanie połączenia ściana – płyta. Ja na początku wykonywania takiej spoiny, wypełniam powstałą szczeliną masą konstrukcyjną, a samą krawędź płyty zwilżam wcześniej wodą.
Więcej o tym jakie stosuję masy szpachlowe przeczytasz we wpisie: “Masa szpachlowa do płyt gk”.
Po nałożeniu masy szpachlowej, wzmocnieniu spoiny papierem lub flizeliną i finalnym wykończeniu – można ostrym nożykiem odciąć pozostałą część taśmy ślizgowej.
Dzięki właściwościom taśmy, masa szpachlowa nie wiąże się z jej powierzchnią i dochodzi do powstania kontrolowanego pęknięcia, inaczej nazywanego rysą włosową.
Ściana i płyta mogą pracować niezależnie od siebie, a samo pęknięcie należy wypełnić elastycznym akrylem, który będzie w stanie skompensować powstające przemieszczenia.
Tak przygotowane połączenie możemy pomalować na wybrany kolor.
Akryl elastyczny do płyt gipsowych
Jak wspomniałem wcześniej, jednym z ostatnich etapów przy wykonywaniu połączenia ślizgowego jest wypełnienie go akrylem.
W tym celu warto zastosować wysoce elastyczny akryl przeznaczony do suchej zabudowy.
W sprzedaży dostępnych jest wiele produktów rekomendowanych do tego celu.
Ja ostatnio używałem akrylu Soudal Sucha Zabudowa. Jest to uszczelniacz na bazie dyspersji akrylowych i nadaje się on dobrze do wypełniania szczelin dylatacyjnych pomiędzy płytą gipsowo-kartonową a ścianą.
Po utwardzeniu akryl można swobodnie malować, nie ma on tendencji do przebarwiania powłok malarskich.
Akryl można nakładać ręcznym pistoletem do kartuszy. Pamiętajmy, aby wygładzić powierzchnię akrylu roztworem mydła jeszcze przed utworzeniem się naskórka.
Warto także zwrócić uwagę na to, czy wybrana przez nas farba jest wystarczająco elastyczna, aby zniwelować ewentualne przemieszczenia. W przeciwnym wypadku mogą pojawić się pęknięcia.
Czy warto wykonać połączenie ślizgowe płyt gk?
Osobiście uważam, że połączenie ślizgowe do płyt gk się sprawdza. Jest to dobry sposób na wykonanie trwałego i co również ważne – estetycznego połączenia na styku różnych materiałów.
Podwieszany sufit wykonywałem już ponad 6 lat temu. W pokojach na poddaszu, po upływie tego czasu nie pojawiły się pęknięcia.
Połączenie ślizgowe powoduje jak widać, że materiały mogą pracować niezależnie od siebie, a to wszystko w zestawieniu z elastycznym akrylem zapobiega powstawaniu pęknięć.
